روش های جدید استخراج اسانس، گزینه های جدیدی را در روغن هایی که قبلا هرگز در دسترس نبودند را ارائه می دهند. همراه با تقطیر های سنتی بخار آب و فشار دادن سرد، اندکی اطلاعات برای علاقه مندان می تواند طیف وسیعی از انتخاب ها را در زمینه انتخاب روش استخراج روغن و انتخاب دستگاه تقطیر فراهم کند.
کدام روش با دستگاه تقطیر بهتر است؟ آیا عرقیجات با عطر بیشتر بهتر است یا آنها که ارزش بیشتری را به لحاظ آروماتیک داشته باشند؟ به نظر می رسد که تولید اسانس، در کنار اینکه یک علم است، یک شکلی از هنر نیز می باشد.
ارزش روش های جدیدتر پردازش روغن به میزان زیادی وابسته به تجربه افرادی که عملیات با دستگاه تقطیر را انجام می دهند و همچنین کاربرد مورد نظر محصول نهایی است. هر روش اهمیت خاص خود را داشته و جایگاه خود را در ساخت اسانس های با درجه آروماتراپی مختلف دارد.
تقطیر بخار و تقطیر آب
تقطیر بوسیله دستگاه تقطیر بخار، شایع ترین روش تولید اسانس، شامل هدایت جریان بخار به یک محفظه نگهداری مواد خام است. بخار سبب ایجاد حفره های کوچک حاوی اسانس روغن می شود.
سپس روغن توسط بخار به خارج از محفظه و به یک خنک کننده سرد منتقل می شود، که در آن بخار دوباره میعان می شود. (تقطیر آب، فرآیند مشابهی است که در آن ماده گیاهی جوشانده می شود و بخار حاصل از آن جذب و متراکم می شود).
سپس روغن و آب جدا می شوند. آب، که به عنوان یک “هیدروسول” نامگذاری می شود، می تواند حفظ شود زیرا برخی از اسانس گیاهان را در خود دارد. برای مثال، هیدروسول گل رز معمولا به خاطر خواص آنتی سپتیک خفیف و تسکین دهندگی خود استفاده می شود و همچنین دارای عطر دلنشینی است.
عوامل متعددی کیفیت نهایی اسانس روغن را تعیین می کنند. به غیر از خود مواد گیاهی، مهمترین عوامل عبارتند از زمان، دما و فشار و کیفیت تجهیزات تقطیر. اسانس های روغن محصولات بسیار پیچیده ای هستند، هر کدام از آنها گاهی از صدها مولکول متمایز تشکیل شده اند که با یکدیگر ترکیب می شوند تا عطر و خواص درمانی روغن را تشکیل دهند.
برخی از این مولکول ها ساختارهای نسبتا ظریفی دارند که می توانند تحت شرایط محیطی نامطلوب تغییر یا تخریب شوند. بنابراین، همانطور که با صبر و حوصله، می توان یک وعده غذای خوب و دلپذیر را آماده کرد، اکثر روغن های باکیفیت از یک پروسه طولانی و آهسته (پخت و پز) بهره می برند.
دمای اتاق استخراج نمی تواند بیش از حد بالا باشد، چرا که باعث می شود برخی از اجزای روغن تغییر کرده یا نابود شوند. همین امر برای فشار محفظه نیز درست است. برای مثال، اسطوخدوس نباید در دمای بیش از 245 درجه فارنهایت و فشار بیش از سه پوند در هر اینچ مربع (3 psi) قرار بگیرد.
درجه حرارت و یا فشار بالاتر باعث ایجاد یک بوی تند مواد شیمیایی بیشتر نسبت به مواد گیاهی شده و موجب کاهش اثرات درمانی روغن می شود. همچنین، دوره استخراج باید برای یک دوره زمانی مشخص ادامه یابد تا همه عناصر روغن از گیاه خارج شود، زیرا بعضی از آنها سریعتر از سایرین آزاد می شوند.
با وجود نقاط ضعف این روش پردازش، درجه حرارت و فشار بالا اغلب برای تولید مقدار زیادی روغن در یک دوره زمانی کوتاه استفاده می شود. این روغن ها معمولا برای استفاده در تولید مواد آرایشی و غذاهای فرآوری شده استفاده می شوند، اما گاهی اوقات به مصرف کنندگان نهایی به عنوان اسانس های روغن برای استفاده در آروماتراپی به می رسند.
این روغن ها ارزان تر هستند، اما دارای ارزش درمانی کمتری هستند، و تفاوت زمانی آشکار می شود که عطر آنها با هم مقایسه می شود.
فشار دادن سرد
در نهایت، روش مبتنی بر فشار سرد با استفاده از دستگاه روغنگیری برای بهره برداری از دانه های روغنی و روغن پوست مرکبات در دسترس می باشد. برای میوه هایی مانند: برگاموت، پرتقال، لیمو یا دانه های روغنی و امثال آن. این روش به سادگی با حرارت دادن در حدود 120 درجه فارنهایت و اعمال فشار برای استخراج روغن کار می کند. در صورت وجود هر گونه تغییری در حالت اولیه روغن، این روغن مرکبات رایحه های شاداب، تازه و پرانرژی خود را مانند میوه حفظ می کنند.
دستگاه روغن گیری | گاه AG روغن ,فشار ,تقطیر ,بخار ,استفاده ,اسانس ,دستگاه تقطیر ,تولید اسانس، ,درجه فارنهایت ,درجه حرارت ,دوره زمانی منبع
درباره این سایت